علل ایجاد زخم بستر
زخم های فشاری زمانی ایجاد می شوند که فشار بیش از حد روی پوست برای مدت طولانی وجود داشته باشد. این امر باعث کاهش جریان خون در ناحیه می شود. بدون خون کافی برای تغذیه پوست، ممکن است پوست صدمه ببیند و زخم ایجاد شود.
اگر شما یکی از شرایط زیر را داشته باشید می توانید در معرض ایجاد زخم
بستر باشید:
- از ویلچر استفاده کنید یا برای مدت طولانی در رختخواب بمانید.
- یک سالمند باشید. ·
- نمی توانید قسمت های خاصی از بدن خود را بدون کمک حرکت دهید.
- بیماری ای دارید که بر جریان خون تأثیر می گذارد، از جمله دیابت یا بیماری عروقی.
- مبتلا به بیماری آلزایمر یا شرایط دیگری هستید که بر وضعیت روانی شما تأثیر می گذارد
- پوستی شکننده داشته باشید.
- نمی توانید مثانه یا روده خود را کنترل کنید.
- تغذیه کافی دریافت نکنید.
علائم زخم های بستر:
زخم های فشاری بر اساس شدت علائم گروه بندی می شوند. مرحله یک خفیف ترین مرحله است. مرحله چهار بدترین است.
مرحله اول: یک ناحیه قرمز و دردناک روی پوست که با فشار دادن سفید نمی شود. این نشانه آن است که ممکن است زخم فشاری در حال شکل گیری باشد. پوست ممکن است گرم یا خنک، سفت یا نرم باشد.
مرحله دوم: پوست تاول می زند یا یک زخم باز تشکیل می شود. ناحیه اطراف زخم ممکن است قرمز و تحریک شده باشد.
مرحله سه: پوست دارای یک سوراخ باز و فرورفته به نام دهانه یا زخم عمیق است. بافت زیر پوست آسیب دیده است. ممکن است بتوانید چربی بدن را در زخم مشاهده کنید.
مرحله چهارم: زخم فشاری به قدری عمیق شده که به عضله و استخوان و گاهی اوقات به تاندون ها و مفاصل آسیب وارد می کند.
دو نوع زخم فشاری دیگر وجود دارد که در مراحل گفته شده قرار نمی گیرند.
زخم هایی پوشیده از پوست مرده که زرد، خرمایی، سبز یا قهوه ای است. پوست مرده تشخیص عمق زخم را سخت می کند.
این نوع زخم "غیرقابل مرحله بندی" است. زخم های فشاری که در بافت عمیق زیر پوست ایجاد می شوند. این آسیب بافت عمیق نامیده می شود. این ناحیه ممکن است بنفش تیره یا قهوه ای باشد. ممکن است یک تاول پر از خون در زیر پوست وجود داشته باشد.
این نوع آسیب پوستی می تواند به سرعت به زخم فشاری مرحله سه یا چهار تبدیل شود. زخم های فشاری معمولاً در جایی ایجاد می شوند که نواحی استخوانی برجسته هستند.
نواحی که بیشتر در معرض خطر هستند شامل نقاط زیر هستند:
- باسن
- آرنج
- پاشنه
- مچ پا
- شانه ها
- پشت سر
مراقبت از زخم فشاری
زخم های مرحله یک یا دو اگر به دقت مراقبت شوند، اغلب بهبود می یابند. درمان زخم های مرحله سه و چهار سخت تر است و ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا بهبود یابد. در اینجا نحوه مراقبت از زخم فشاری در خانه آورده شده است. فشار وارده بر ناحیه را کاهش دهید. برای کاهش فشار از بالش های مخصوص، کوسن های فومها یا تشکهای مواج استفاده کنید. برخی از پدها از آب یا هوا پر شده اند تا به حمایت و محافظت از ناحیه کمک کنند. اینکه از چه نوع بالشتکی استفاده می کنید به زخم شما و اینکه روی تخت یا روی ویلچر هستید بستگی دارد.
با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد اینکه چه انتخاب هایی برای شما بهترین است، از جمله شکل ها و انواع مواد صحبت کنید. تغییر وضعیت بدن بسیار مهم است. اگر روی ویلچر هستید، سعی کنید هر 15 دقیقه وضعیت خود را تغییر دهید. اگر در رختخواب هستید، باید هر 2 ساعت یکبار حرکت کنید یا جابجا شوید.
طبق دستور درمانگر خود از زخم مراقبت کنید. زخم را تمیز نگه دارید تا از عفونت جلوگیری شود. هر بار که پانسمان را عوض می کنید، زخم را تمیز کنید.
برای مرحله ای که درد دارید، می توانید ناحیه را به آرامی با آب و صابون ملایم بشویید. در صورت نیاز، از یک مانع رطوبت برای محافظت از ناحیه در برابر مایعات بدن استفاده کنید. از مراقبت دهنده خود بپرسید که از چه نوع مانع رطوبتی استفاده کنید. زخم های فشار مرحله دوم باید با آب نمک (سالین) شستشو داده شوند تا بافت شل و مرده از بین برود. یا ممکن است مراقبت دهنده شما یک پاک کننده خاص را توصیه کند. از پراکسید هیدروژن یا پاک کننده های ید استفاده نکنید. آنها می توانند به پوست آسیب برسانند. زخم را با یک پانسمان مخصوص بپوشانید.
پانسمان آلژی پد، پانسمانی است که شما می توانید در تمام مراحل زخم از آن استفاده کنید. این پانسمان زخم را از عفونت محافظت می کند وبه مرطوب نگه داشتن زخم کمک می کند تا بتواند التیام یابد. پانسمان آلژی پد نیاز به یک پانسمان ثانویه دارد با درمانگر خود در مورد نوع پانسمان ثانویه مورد نیاز خود صحبت کنید. بسته به اندازه و مرحله زخم، ممکن است از یک گاز، فوم، پد جاذب یا انواع دیگر پانسمان استفاده کنید. اکثر زخم های مرحله سه و چهار توسط درمانگر شما درمان می شوند. در مورد هر دستورالعمل خاصی برای مراقبت در منزل بپرسید.
از آسیب یا اصطکاک بیشتر خودداری کنید.
- از ملحفه های نرم، تمیز و مرتب استفاده کنید تا پوست روی آنها در رختخواب ساییده نشود.
- هنگام تغییر وضعیت ا از سر خوردن خودداری کنید. سعی کنید از موقعیت هایی که بر زخم شما فشار وارد می کند اجتناب کنید.
- با تمیز و مرطوب نگه داشتن پوست از سلامت پوست مراقبت کنید.
- هر روز پوست خود را از نظر زخم فشاری بررسی کنید. از مراقب خود یا شخصی که به او اعتماد دارید بخواهید مناطقی را که نمی توانید ببینید بررسی کند.
- اگر زخم فشاری تغییر کرد یا زخم جدیدی ایجاد شد، به پزشک خود اطلاع دهید. مراقب سلامتی خود باشید. ·
- غذاهای سالم بخورید. دریافت تغذیه مناسب به بهبودی شما کمک می کند. ·
- کاهش وزن اضافی. ·
- باندازه کافی بخوابید ·
- از مراقبت دهنده خود بپرسید آیا انجام حرکات کششی ملایم یا ورزش های سبک اشکالی ندارد.
- این می تواند به بهبود گردش خون کمک کند.
- پوست نزدیک یا روی زخم را ماساژ ندهید. این می تواند باعث آسیب بیشتر شود.
- از کوسن های حلقه ای شکل استفاده نکنید.
- آنها جریان خون را در ناحیه که تماس دارند کاهش می دهند که ممکن است باعث ایجاد زخم شود.
چه زمانی باید با دکتر تماس گرفت :
- در صورت ایجاد تاول یا زخم باز با پزشک خود تماس بگیرید.
- در صورت مشاهده علائم عفونت، فوراً تماس بگیرید:
- بوی بد از زخم
- خروج چرک از زخم
- قرمزی و حساسیت در اطراف زخم