توضیحات
مقابله با زخمهای مقاوم به درمان با استراتژی مداخله زودهنگام با آنتی بایوفیلم : بهداشت زخم-ارائه شده در کنگره EWMA 2020
بارهای سنگین بهداشتی و مالی متحمل شده در تأخیر در درمان زخم که غالباً با اصطلاح “زخم های مزمن” خوانده می شود – در مدارک تحقیقاتی با تواتر هشدار دهنده در سطح جهانی تأیید شده است. افراد مبتلا از افزایش درد رنج میبرند و در برابر عفونت های مکرر آسیب پذیر هستند. زیرا آنها در یک وضعیت سلامتی زندگی میکنند که توسط بسیاری از ارائه دهندگان خدمات بهداشتی به خوبی درک نشده است.
معمولاً انتظار میرود که این زخم ها برطرف نشوند. حتی میتوان گفت این نتیجه به سادگی پذیرفته میشود. در سال های اخیر ، شواهدی در حال افزایش است که آسیب شناسی اصلی زخم های غیر قابل بهبود ، بیوفیلم است، دقیقاً مانند پلاک در بیماری های دندانی.
در اختلالات بیوفیلم ، درد و عفونت نیاز به مسکن ، مواد افیونی و آنتی بیوتیک را افزایش می دهد ، بنابراین پرداختن به آسیب شناسی قبل از تشدید بیماری بسیار مطلوب است. بنابراین مدیریت بیوفیلم برای دستیابی به نتایج بهتر و کاهش بار بیماری حیاتی است. دقیقاً مانند بهداشت دندان ، بهداشت زخم با هدف ریشه یابی علت آسیب شناسی مشترک در جمعیت جهانی است. مفهوم بهداشت زخم در یک جلسه هیئت مشاوره متخصص در اوایل سال ۲۰۱۹ به وجود آمد. در آنجا ، هیئت بین المللی موافقت کرد که تقریباً تمام زخم های قابل ترمیم حاوی بیوفیلم هستند ، که باعث تاخیر و یا متوقف شدن بهبود می شود. این منجر به انتشار مقاله نظر متخصص در JWC شد که این سوال مهم را مطرح میکند:
آیا با توجه به آنچه اکنون در مورد بیوفیلم می دانیم ، استاندارد مراقبت فعلی برای مدیریت زخم کافی است؟
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.