درمان زخم اثنی عشر

زخم اثنی عشر چیست و چطور درمان می شود؟

زخم معده و زخم اثنی عشری نوعی زخم است که در قسمت داخلی معده – زخم معده – یا قسمت بالای روده کوچک – زخم اثنی عشر است.

فرد میتواند همزمان یک یا هر دو نوع زخم را داشته باشد. داشتن هر دو نوع با عنوان گاستروودودنال شناخته میشود.

علائم چه تفاوتی دارند؟

یکی از راه های تشخیص اینکه ممکن است به زخم معده یا اثنی عشر مبتلا شده باشید این است که بفهمید علائم در کجا و چه زمانی بروز می کند. برای بعضی ها، فاصله بین وعده های غذایی باعث تشدید زخم میشود. برای دیگران، غذا خوردن ممکن است محرک درد باشد. محل دقیق درد همیشه با محل زخم مطابقت ندارد. گاهی اوقات درد تیر کشنده است. این بدان معناست که ممکن است فردی در محلی دور از زخم واقعی درد داشته باشد.

علائم دیگر می تواند شامل موارد زیر باشد:

حالت تهوع
استفراغ
نفخ شکم

به گفته متخصصان گوارش، بیشتر علائم زخم مربوط به خونریزی است.

اما نزدیک به ۷۵ درصد افرادی که زخم معده یا اثنی عشر دارند هیچ علائمی ندارند. در حقیقت، این زخم ها بندرت علائم شدیدی ایجاد میکنند. اما بنا به گزارشات کارشناسان بردیا طب آریا هر چه سریعتر به پزشکل مراجعه کنید روند درمان زخم کوتاهتر خواهد بود.

در صورت بروز علائم شدید، این علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

خون در مدفوع، یا مدفوع سیاه یا قیر رنگ
تنفس دشوار
احساس ضعف یا از دست دادن هوشیاری
استفراغ خونی
تنگی نفس همراه با فعالیت
خستگی
در صورت احساس درد در معده و علائم فوق، به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

چه عواملی باعث ایجاد زخم اثنی عشری میشوند؟

باکتری هلیکوباکتر پیلوری (H. Pylori)

هلیکوباکتر پیلوری شایعترین علت زخم معده و اثنی عشر است. این باکتری بر مخاط محافظت کننده از معده و روده کوچک تأثیر می گذارد و به اسید معده اجازه میدهد تا به پوشش داخلی آسیب برساند. تخمین زده می شود که ۳۰ تا ۴۰ درصد مردم ایالات متحده به هلیکوباکتر پیلوری آلوده باشند. دقیقاً نحوه انتشار این باکتری مشخص نیست، اما محققان معتقدند که بیشتر از طریق غذای ناپاک، آب و ظروف غذا خوردن است.

افرادی که هلیکوباکتر پیلوری دارند نیز می توانند از طریق تماس مستقیم با بزاق آن را پخش کنند. بسیاری از افراد در دوران کودکی به این عفونت باکتریایی مبتلا می شوند، اما به ندرت به زخم معده تبدیل می شود. در حقیقت، اکثر مردم علائم را در صورت وجود تا سن بالاتر نمی بینند.

داروها

افرادی که از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن استفاده می کنند، بیشتر در معرض زخم معده قرار میگیرند. در حقیقت، بعد از هلیکوباکتر پیلوری، استفاده از NSAID دلیل اصلی دیگر زخم معده است. NSAID ها می توانند مخاط معده و روده را تحریک کرده و به آن آسیب برسانند. استامینوفن NSAID نیست، بنابراین اغلب برای افرادی که به دلیل زخم یا سایر بیماری های گوارشی نمیتوانند NSAID مصرف کنند، توصیه میشود.

شرایط دیگر

یک بیماری نادر معروف به سندرم زولینگر-الیسون باعث ایجاد تومورهای سرطانی و غیر سرطانی می شود. این تومورها هورمون هایی را ترشح می کنند که باعث ایجاد مقادیر بسیار بالای اسید معده می شوند و میتوانند منجر به زخم معده و اثنی عشر شوند. این تومورها غالباً در لوزالمعده و اثنی عشر ایجاد می شوند، اما می توانند در سایر نقاط بدن رخ دهند.

چه کسی بیشتر به زخم مبتلا می شود؟

در حالی که پزشکان اغلب داروهای NSAID را برای بیماریهایی مانند آرتروز یا التهاب مفصل توصیه می کنند، NSAID ها می توانند خطر ابتلا به زخم معده را افزایش دهند. داروهای دیگر که ممکن است خطر ابتلا به زخم معده، اثنی عشر و خونریزی را افزایش دهند عبارتند از:

درمان های پوکی استخوان مانند آلندرونات (Fosamax) و ریزدرونات (Actonel)
داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین (کومادین) یا کلوپیدوگرل (پلاویکس)
مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI)
داروهای شیمی درمانی خاص

سایر عوامل خطر شناخته شده برای افزایش خطر ابتلا به زخم معده و اثنی عشر عبارتند از:

۷۰ سال یا بیشتر
نوشیدن الکل
داشتن سابقه زخم معده
سیگار کشیدن
آسیب شدید یا ضربه جسمی

این یک اعتقاد وجود دارد که غذاهای پرادویه می توانند خطر ابتلا به زخم را افزایش دهند یا باعث ایجاد آنها شوند. اما برخی از غذاها می توانند معده را در افراد خاص بیشتر تحریک کنند.

پزشک چگونه زخم اثنی عشری را تشخیص میدهد؟

پزشک با پرسش در مورد سابقه پزشکی و علائم شما شروع خواهد کرد. به پزشک خود اطلاع دهید که چه زمان و کجا بیشتر علائم را نشان می دهید. زخم معده و اثنی عشر می تواند باعث درد در قسمت های مختلف شکم شما شود. از آنجا که درد شکم دلایل زیادی دارد، معمولاً آزمایشات مختلفی توصیه میشود.

اگر پزشک شما فکر میکند که هلیکو باکترپیلوری منبع علائم شما است، آزمایشات زیر میتوانند این احتمال را تأیید یا رد کنند: آزمایش خون وجود سلولهای خاص مقابله با عفونت میتواند به معنای ابتلا به عفونت هلیکو باکترپیلوری باشد.آزمایش آنتی ژن مدفوع. در این آزمایش، یک نمونه مدفوع برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال میشود. این آزمایش پروتئین های خاصی را در مدفوع مربوط به هلیکو باکترپیلوری جستجو می کند.

آزمایش تنفس اوره

آزمایش تنفس اوره شامل بلعیدن قرصی است که حاوی فرمولاسیون خاصی از اوره است. قبل و بعد از بلعیدن قرص درون کیسه جمع آوری نفس می کشید و سپس سطح دی اکسید کربن شما اندازه گیری می شود. وقتی هلیکوباکتر پیلوری وجود داشته باشد، اوره موجود در قرص به نوع خاصی از دی اکسید کربن قابل تشخیص است.

Esophagogastroduodenoscopy (EGD)

آزمایش EGD شامل عبور یک وسیله انعطاف پذیر روشن با دوربینی در انتهای آن است که به عنوان محدوده شناخته می شود، از دهان و پایین به مری، معده و روده کوچک می رود. پزشک شما می تواند به دنبال زخم و سایر مناطق غیرطبیعی و همچنین نمونه برداری از بافت (نمونه برداری) باشد. حتی ممکن است بتوانند شرایط خاصی را درمان کنند.

همچنین ممکن است پزشک آزمایشاتی را بنام بلع باریم یا سری GI فوقانی تجویز کند. این آزمایش شامل نوشیدن محلول با مقدار کمی ماده مایع است که به راحتی در اشعه ایکس خود را نشان می دهد. سپس پزشک شما چندین اشعه ایکس می گیرد تا ببیند محلول چگونه از طریق سیستم گوارش شما حرکت می کند. این به آنها اجازه میدهد تا به دنبال شرایطی بر روی مری، معده و روده کوچک برآیند.

زخم معده و اثنی عشری چگونه درمان میشود؟

درمان زخم معده و اثنی عشر به علل و شدت علائم شما بستگی دارد. به عنوان مثال، پزشک ممکن است برای کاهش میزان اسید و محافظت از پوشش معده شما، مسدود کننده های گیرنده هیستامین (مسدود کننده های( H2 یا مهار کننده های پمپ پروتون (PPI) را برای شما تجویز کند.

برای عفونت های هلیکوباکترپیلوری، پزشک آنتی بیوتیک ها، PPI ها و سایر داروها را برای مقابله با باکتری ها و بهبودی تجویز میکند. این داروها شامل عوامل محافظ مخاطی هستند که به محافظت از مخاط معده شما کمک می کنند. اگر NSAID ها باعث زخم معده شده باشند، در مورد چگونگی کاهش یا قطع مصرف دارو به شما توصیه می شود. اگر زخم به طور فعال خونریزی می کند، پزشک می تواند از ابزار خاصی برای جلوگیری از خونریزی از طریق آندوسکوپ در طی روش EGD استفاده کند. در مواردی که دارو یا آندوسکوپی درمانی موثر نیست، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه کند. اگر زخم به حدی عمیق شود که بتواند دیواره معده یا اثنی عشر را سوراخ کند، این یک فوریت پزشکی است و برای رفع مشکل اغلب به جراحی نیاز است.

چشم انداز زخم چیست؟

زخم معده یا اثنی عشر درمان نشده می تواند به یک مشکل جدی تبدیل شود، به خصوص اگر برخی از بیماری های پزشکی موجود را داشته باشید.

شایعترین عوارض زخم عبارتند از:

زخم مخاط معده یا روده کوچک را فرسوده و رگهای خونی را در آنجا می شکند.
سوراخ ایجاد شده در دیواره داخلی معده بر اثر زخم باعث نشت باکتری ها، اسید و مواد غذایی می شود و موجب التهاب، پریتونیت و عفونت حفره شکم می شود. بافت اسکار می تواند باعث انسداد شده و حرکت غذا را در معده یا اثنی عشر با مشکل مواجه کند.
اگر علائمی در رابطه با زخم معده یا اثنی عشر دارید، تشخیص و درمان صحیح آن ضروری است. در برخی موارد، زخم معده می تواند خطر رشد تومور سرطانی را افزایش دهد. با این حال، زخم های اثنی عشر معمولاً با سرطان ارتباط ندارند. دکتر شما به طور معمول توصیه می کند که EGD را پس از درمان برای تأیید بهبودی زخم ها تکرار کنید. بیشتر زخم های معده و اثنی عشر با گذشت زمان و درمان مناسب پزشکی از بین می روند. در مورد درمان های طبیعی و خانگی احتمالی زخم ها اطلاعات کسب کنید.

آیا میتوان از بروز زخم اثنی عشری جلوگیری کرد؟

ممکن است نتوانید خطر ابتلا به زخم را به طور کامل از بین ببرید، اما مواردی وجود دارد که میتوانید برای کاهش خطر و جلوگیری از آنها انجام دهید:

در صورت مصرف منظم NSAID ، میزان مصرف NSAID را کاهش دهید یا از داروی دیگری استفاده کنید.
هنگامی که NSAID مصرف می کنید، آنها را همراه با وعده های غذایی یا داروهایی که از پوشش داخلی معده شما محافظت می کنند، مصرف کنید.
از استعمال دخانیات خودداری کنید، زیرا میتواند باعث کند شدن روند بهبودی و خطر ابتلا به سرطان های دستگاه گوارش شود.
اگر مبتلا به هلیکوباکترپیلوری هستید، تمام آنتی بیوتیک هایی را که برای شما تجویز شده مصرف کنید. عدم مصرف کامل دوره می تواند باکتری ها را در سیستم شما حفظ کند.
فعالیت بدنی خود را افزایش دهید. ورزش منظم می تواند سیستم ایمنی بدن را فعال کرده و به کاهش التهاب در سلول ها کمک کند.