درمان زخم حیوانات

درمان زخم حیوانات موضوع مهمی است که افرادی که حیوان خانگی دارند نگران این مساله هستند و با بردیا طب آریا تماس میگیرند. در واقع زخم پدیده ای است که در تمام حیوانات انتظار ایجاد آن وجود دارد ولی خبر خوب این است که این زخمها قابل ترمیم هستند ما در این گفتار به نحوه ترمیم زخم در حیوانات میپردازیم تا درمان زخم این موجودات مهربان را تسریع کنیم.

مراحل درمان زخم حیوانات

پوست و بافت های مرتبط با آن به صورت لایه لایه هستند: اپیدرم در خارج، درم زیر، زیر جلدی زیر آن و چربی و عضله در زیر آن قرار دارند. هنگامی که آسیب ایجاد میشود، ممکن است این مناطق به طور تمیز بریده، سوراخ، خراشیده و یا حتی سوخته شوند. این زخم ها میتوانند استریل، آلوده (نسبتاً تمیز اما نه عقیم) و یا حتی به شدت آلوده باشند. بدن حیوانات به گونه ای طراحی شده است که همه این شرایط را برطرف میکند و غالباً، ما به عنوان مراقبان، میتوانیم به آنها کمک کنیم.

بهبود زخم حیوانات

روند بهبود به محض ایجاد زخم شروع میشود.

چهار مرحله بهبود زخم عبارتند از: التهاب، دبریدمان، ترمیم و بلوغ.

التهاب (بلافاصله شروع میشود)

مرحله اول بهبود است و همه چیز در مورد کنترل خونریزی و فعال سازی سیستم ایمنی بدن است. در این مرحله لخته های خون تشکیل شده و رگ های خونی منقبض میشوند تا از دست دادن خون در ناحیه زخم را محدود کنند. این فرآیند همچنین سلولهای سیستم ایمنی را فعال می ند تا ناحیه زخم “تمیز” شود و باکتریهای آلوده و هرگونه بافت مرده را برطرف کند و درمان زخم حیوان انجام شود.

سلولهای ایمنی بدن به فرآیند دبریدمان کمک می کنند و ترشحات و بافتهای آلوده و باکتریها بصورت چرک از زخم خارج می شوند.

تکثیر بافتی

تکثیر بافتی (چند روز بعد شروع میشود)

کلاژن شروع به پر کردن زخم برای اتصال بافت های صدمه دیده می کند، فرآیندی که چندین هفته به طول می انجامد. رگهای خونی جدید از رگهای خونی آسیب دیده در ناحیه زخم شروع به رشد می کنند. لبه زخم شروع به تولید “بافت گرانوله” می کند، بافت صورتی مرطوب که در نهایت زخم را پر می کند. در واقع زخم در فرایندی به نام “انقباض زخم” کوچک می شود تا پوست جدید بتواند تشکیل شود و آن را بپوشاند.

بلوغ (۲-۳ هفته بعد از ایجاد زخم شروع میشود و می تواند ماه ها یا حتی سالها طول بکشد)

هنگامی که مقدار زیادی کلاژن رسوب کرد، مرحله نهایی اسکار می تواند ایجاد شود. با رشد رگهای خونی و اعصاب جدید و تشکیل مجدد بافت، این زخم به مرور زمان قویتر و قویتر می شود. نتیجه نهایی هرگز به اندازه بافت آسیب ندیده قوی نخواهد بود اما در نهایت باید تقریباً ۸۰٪ مقاومت اولیه را بدست آورد.

درمان زخم اولیه

وقتی زخم یک برش جراحی باشد، هیچ منطقه ای برای پر شدن ناحیه با بافت گرانوله وجود ندارد. بنابراین لبه های زخم براحتی به هم می رسند و شما می توانید لبه های زخم را بخیه بزنید و زخم بسته می شود. چهار مرحله بهبودی به شرح بالا ادامه دارد اما بسیار سریعتر (در کل ۱۰-۱۴ روز) پیش می رود زیرا در بافت شکافی برای پر کردن وجود ندارد.

التیام از طریق لبه زخم رخ می دهد نه از طول آن.

این به این معنی است که برش های طولانی به همان سرعت برش های کوتاه ترمیم می یابند.

درمان زخم ثانویه

اگر نشود زخم را با بخیه بست (زخم خیلی بزرگ باشد، در حاشیه زخم تنش زیادی وجود دارد که آنها را از هم جدا می کند، زخم بیش از حد آلوده است و غیره)، فرایندی به نام “درمان زخم ثانویه” مطرح میشود. این بخشی از ترمیم زخم است که برای پر کردن شکاف باید بافت گرانولاسیون تشکیل شود. هنگامی که زخم با بافت گرانوله پر شد، به زودی انقباض زخم انجام میشود که به معنی کوچکتر شدن زخم است. در نهایت می توان زخم را بست تا یک جای زخم کوچکتر و پوشش بهتر از طریق جراحی ایجاد شود. در شرایط مناسب، پیوند پوست می تواند انجام شود اما فقط در صورت وجود یک بستر گرانوله سالم این امر ممکن است.

ما عاشق بافت گرانولاسیون هستیم

وقتی زخم از بافتهای مرده و دلمه تمیز شود، بافت گرانوله ایجاد می شود. بسیاری از افراد، به ویژه افرادی که با مدیریت زخم آشنایی ندارند، بافت گرانوله را نگران کننده می دانند: این رنگ قرمز یا صورتی روشن، مرطوب است، به راحتی خونریزی می کند و اغلب با عضله زیرین اشتباه گرفته میشود. بسیاری از مردم به اشتباه نگران این بافت هستند در صورتی که این بافت نشانه ترمیم زخم است.

بافت گرانوله:

باید مرطوب باشد تا جریان خون بهتر و یک مرحله دبریدمان مناسب فراهم شود.

به دلیل غنی بودن از رگ های خونی، به راحتی خونریزی می کند.

به طور کلی دردناک نیست زیرا اعصاب در مراحل بهبود بسیار دیر به بافت گرانوله تبدیل می شوند.

چطور میتوانیم کمک کنیم؟

بدن حیوان این توانایی را دارد که بتواند براحتی خود را ترمیم کند مگر در مواردی که مشکلات زمینه ای وجود دارد، در زیر به راههایی که میتوانیم روند درمان زخم حیوانات را تسهیل کنیم میپردازیم.

تاولهای چرکی عمیق باید تخلیه شوند. در نهایت اینها احتمالاً خود به خود پاره می شوند، اما بهتر است در ابتدا توسط خود ما تخلیه شده و شستشو شوند. در ابتدا بهتر است که پوست تاولها حفظ شوند تا به ترمیم بافتهای زیرین کمک شود.

محیط زخم باید رطوبت بهینه داشته باشد. برای این کار از پانسمانهای نوین می توان استفاده کرد. یک زخم مرطوب جریان خون بهتری دارد و می تواند روند بهبود را به طور موثرتری تکمیل کند.

آلودگی ناخالص باید پاک شود. خاک، مو، چرک و سایر مواد غنی از باکتری باید از زخم خارج شوند. آنتی بیوتیک ها ممکن است به صورت خوراکی، موضعی یا هر دو برای رفع عفونت مورد نیاز باشند.

بافت مرده باید دبرید شود. اگر در زخم بافت غیر قابل احیا وجود داشته باشد، باید آن را خارج کرد. این را می توان از طریق جراحی، یا روشهای دیگر بسته به نوع زخم انجام داد.

محصولات فراوانی برای ترمیم زخم و کنترل عفونت ناحیه زخم وجود دارند که دامپزشک ممکن است یکی از آنها را برای کمک به بهبود زخم های بدن حیوان انتخاب کند.

زخم های التیام ناپذیر

اگر به نظر می رسد که زخمی در بدن حیوان وجود دارد که ترمیم نمی شود، یا پیشرفت بهبودی بسیار کم است و یا پس از بهبودی دوباره بدتر می شود، حیوان خانگی خود را حتما به دامپزشک برسانید. زخم های ترمیم نشده ممکن است درگیر تومور باشند یا به سادگی آلوده شوند. سعی نکنید “خودتان این کار را انجام دهید” و در نهایت با یک مشکل پیشرفته و احتمالاً غیرقابل درمان روبرو خواهید شد.